Σμηγματορροϊκές Κερατιάσεις

Η σμηγματορροϊκή κεράτωση (κερατίαση ή υπερκεράτωση) είναι συχνός καλοήθης όγκος του δέρματος. Οι βλάβες αυτές προέρχονται από τα κερατινοκύτταρα της επιδερμίδας και παρουσιάζονται τυπικά σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Οι συχνότερες περιοχές εμφάνισης είναι ο κορμός, το πρόσωπο και ο λαιμός, ενώ δεν εμφανίζονται ποτέ στα πέλματα. Δεν ενέχουν κανέναν κίνδυνο εξέλιξης σε κακοήθεια και αντιμετωπίζονται κυρίως για αισθητικούς λόγους ή για να μην τραυματιστούν.

Η εμφάνισή τους συνδέεται εκτός από τη γήρανση και με την κληρονομικότητα. Δεν είναι μεταδοτικές βλάβες και η εικόνα τους μπορεί να ποικίλει. Είναι επίπεδες είτε επηρμένες με ανώμαλη ή λεία επιφάνεια. Το χρώμα τους είναι συνήθως σκούρο, από καφέ έως μαύρο. Το μέγεθος τους επίσης ποικίλει και η ασφαλέστερη μέθοδος μη επεμβατικής διάγνωσης είναι η δερματοσκόπηση.

Διαφορική διάγνωση

Καταρχάς θα πρέπει να αποκλείεται το κακόηθες μελάνωμα, το οποίο μπορεί να ομοιάζει με μια σμηγματορροϊκή κεράτωση. Άλλες δερματικές βλάβες που τίθενται στη διαφοροδιάγνωση είναι το μελαγχρωματικό βασικοκυτταρικό καρκίνωμα, η νόσος του Bowen, η εξωμαστική νόσος του Paget και τα οξυτενή κονδυλώματα, όταν πρόκειται για κερατιάσεις στα γεννητικά όργανα.

Θεραπεία

Οι κερατώσεις αφαιρούνται κυρίως για αισθητικούς λόγους με κάποια από τις παρακάτω μεθόδους:

Κατ’ εφαπτομένη εκτομή (shave) και καυτηριασμός με laser CO2.

Κρυοπηξία με υγρό άζωτο.

Συντηρητικά με >2 εφαρμογές υπεροξειδίου του υδρογόνου.